Ξημερώματα της 29ης Μαΐου δόθηκε το όνομα της Μακεδονίας. Τι τραγική ειρωνεία! Η δεύτερη Άλωση του Ελληνισμού. Ίσως θα έπρεπε να κηρυχθεί επίσημη ημέρα εθνικού πένθους η ημερομηνία αυτή.
Χωρίς να λέμε και τίποτα πια, γιατί όλοι στα λόγια και με το μυαλό μας, την παίρνουμε την Πόλη, στην ουσία όμως... είμαστε κότες λειράτες!
Η πιο παράδοξη μάχη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η επίθεση των Γερμανών στην Κρήτη με ρίψη αλεξιπτωτιστών, κράτησε δέκα ημέρες, αρκετές αν αντιληφθούμε πως οι φιλήσυχοι κάτοικοι του νησιού ήταν άοπλοι. Ο αγώνας τους κατάφερε καθυστερώντας ένα από τα επίλεκτα τμήματα του στρατού του Χίτλερ, να επιδράσει καταλυτικά στην έκβαση του πολέμου.
Την περίοδο των επεισοδίων στην πόλη της Θεσσαλονίκης, που έμειναν στην ιστορία γνωστά ως "Ζηλωτικά" (1342-1349) ο ένας έκοβε το κεφάλι του άλλου στους δρόμους της πόλης και αυτή έζεχνε αίμα, ανθρώπινη σάρκα και όταν έβρεχε όλες αυτές οι μυρωδιές συγκεντρώνονταν στο θαλάσσιο τείχος της. Μέχρι να αλληλοκατηγορηθούν οι παράγοντες της πόλης οι εχθροί μπήκανε και στην χιλιόχρονη ιστορία της εντάχθηκε ο Οθωμανικός Μεσαίωνας.
Σήμερα τιμήσαμε την γενέθλιο ημέρα της Νέας Μηχανιώνας. Το λιγότερο που μπορούσα να κάνω, εκπροσωπώντας την ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, ήταν η κατάθεση στέφανου μνήμης στην προτομή του Μαργαρίτη Ευαγγελίδη, πρωτεργάτη της ιδρύσεως της πόλης.
/>
